De eerste dag in Senegal

Het gezin van Sam en Aby
Op Nieuwjaarsdag slapen we uit en worden we rond het middaguur wakker. Sam stelt voor om naar de bakker te rijden. Ik stap achterop zijn motor en maak voor het eerst kennis met Dakar in het daglicht. Het valt mij dat er vrij veel nieuwe en fraaie woningen staan in de wijk Maristes. Ik gok dat de middenklasse van Dakar hier woont. Bij het ontbijt maak ik ook kennis met Thimay en Khadija, de twee dochters van Sam en Aby. En natuurlijk met Nje het dienstmeisje dat voor ze werkt. Terwijl we aan het eten zijn vertelt Sam dat hij accountant is en dat hij dit jaar zijn ook zijn Universitaire opleiding heeft afgerond. Daarna komt Bamba binnen. Dit is een Noorse jongen met lange blonde rasta haren. Hij woont in Senegal en is goed bevriend met Abdu de broer van Aby.

Op bezoek bij de familie van Aby
Familie is erg belangrijk in Senegal en vandaag maak ik kennis met de familie van Aby. Bij de auto maken we ons klaar voor vertrek. Eerst vraagt Sam aan een jongen op straat of hij zijn auto wil poetsen. In Senegal bestaan dit soort baantjes nog. Eenmaal op weg halen we eerst Racky op de zus van Aby. Het neemt allemaal wat tijd in beslag en aan het eind van de middag komen we bij de ouders van Aby aan. De ouders van haar wonen in een dorpje buiten Dakar. Eenmaal buiten de grote stad ziet het leven er gelijk heel anders uit. Minder drukte en een schonere lucht. Buiten de stad zie je veel sportievelingen voor zichzelf joggen. Eenmaal aangekomen bij de ouders van Aby maak ik kennis met de hele familie. Ze zijn allemaal erg aardig en ook in je geïnteresseerd. Abu een broer van Aby vertelt mij dat hij een half jaar in Den Haag gewoond heeft en Nederland wel een beetje kent. Momenteel heeft hij samen met Bamba zijn boerderij en ook zijn eigen kippen die hij verkoopt. Daarnaast zijn ze bezig met een gasthuis voor rondtrekkende toeristen. Hij nodigt mij uit om een keer langs te komen. Bamba heeft ook een tweelingbroer en die heet Even. Van hem krijg ik mij eerste Café Touba. Dit is koffie bestaande uit specerijen en word veel gedronken in Senegal. In eerste instantie moet ik even wennen aan de smaak, maar het is op zich lekkere koffie. Een stuk beter in ieder geval dan de oploskoffie van Nescafé wat voor de rest hier veel wordt gedronken. Het wordt al nacht en Sam zegt me dat we het bezoek aan het strand maar moeten uitstellen tot morgen. Marcel belt mij nog op om te vragen hoe het gaat en vertelt dat zijn auto pech heeft gehad en dat hij nergens heen kan.

Dakar in de nacht
Een zonsondergang zoals in Europa heb je niet echt en rond zes uur is het opeens pikkedonker. We gaan weer richting Maristes, maar dit keer gaan er familieleden mee. Ik zit bij Amala en Boka in de auto. Weer blijkt dat je hier in het verkeer overal rekening mee moet houden. Eerst geeft een busje ons geen voorrang en daarna springen beide deuren van hetzelfde busje opeens open. Daarna slaat Amala naar rechts af, maar probeert een scooter hem van rechts alsnog in te halen. Een bijna botsing volgt.

Die avond gaan we met Racky en Khadija de zussen van Aby naar de wijk Point E. Daar zit volgens Sam de beste pizzeria; Les Ambassades. Het is inmiddels twee uur in de nacht, maar de meeste winkels zijn nog gewoon open. We halen nog ijs en we zijn beslist niet de enige die rond dit tijdstip ijs halen. Dakar is duidelijk een stad die in de nacht nog leeft.