Een rustige dag

Geen Yassa voor mij
Over vandaag valt niet heel veel te vertellen. Eerst slaap ik een gat in de dag en word pas rond één uur in de middag wakker. In de middag eet iedereen in Senegal warm en wij passen ons daar maar op aan. Met het hele gezelschap gaan we naar het restaurant waar we gisteren Yassa hebben gegeten. Daar heb ik zelf geen zin in, want ik vond de rijst met wat uitjes maar een karige maaltijd. Misschien ben ik de afgelopen tijd ook teveel verwend geweest door het eten van Aby. Ik bestel gebakken aardappels met kip. Het eten krijg ik niet op en Birgit stelt voor om wat ik over heb aan Mame Thierno te geven. Een prima idee lijkt me dat. Dit is ook een beetje volgens het Baye Fall principe. Wat je zelf niet nodig hebt geef je aan een ander. Na de gebruikelijke koffie en thee bij Thierno keren we weer terug naar Arc en Ciel.

Een praatje maken
Ik heb niet veel te doen en zit in een stoel naast mijn hotelkamer te genieten van een Gazelle biertje. Dan komt er een jongen aanlopen die mij een hand geeft en vraagt hoe het gaat. Hij heet Aliou. Ik maak even een kort praatje met hem. Daarna zal ik hem nooit meer zien. Het is kenmerkend voor dit land. Veel vreemde mensen geven je een hand en vragen maken een praatje met je. Ik geloof dat jij je hier niet lang eenzaam hoeft te voelen.