Reggea Party

Senegalees ontbijtje
Vandaag staat vooral in het teken van de Reggea Party waar we ’s avonds heengaan. Dakar staat bekend om zijn uitgaansleven, maar daar ik heb zelf in de eerste week helaas nog niks van gezien. In de ochtend rond een uur of tien begin ik met een ontbijtje. Die zijn hier iedere dag hetzelfde. Een stokbroodje met wat jam en heet water met oploskoffie en oplosmelk. De Senegalezen hebben de ontbijtgewoontes van oud kolonisator Frankrijk overgenomen. Tijdens het ontbijt komt de bewaker langs met een kameleon aan de tak. Een fraai plaatje in de morgen.

Weer even langs Mame Thierno
De middagen beginnen er langzaam steeds hetzelfde uit te zien. Eerst eten we in een tentje naast het restaurant waar we Yassa hebben gegeten. Daar bestellen we Thiebe-Jeun. Na het eten gaan we weer even bij Mame Thierno zitten. Dit keer heeft hij een gast bij zich. Die heet Yabsa en is vroeger ook wel eens bij het Afrikafestival geweest. Hij had een vrouw uit Rwanda en heeft een paar jaar in België gewoond. Nu is hij weer terug in Senegal. Naarmate de middag vormt zingen Mame Thierno en Yabsa samen liederen over Bamba en Ibra Fall. Beiden zijn Baye Fall en het hoort geloof ik een beetje bij die geloofstroming. Zelf heb ik het eerlijk gezegd wel een beetje gezien en loop terug naar het hotel.

Reggea Party
Na deze niet al te spannende dag gaan we dan eindelijk weer richting Dakar. Eerst staan we natuurlijk zoals altijd vast in het verkeer. Dit keer blijkt een auto met autopech de oorzaak. Voor de Duitse meisjes is het chaotische verkeer wel nieuw en ze schrikken er duidelijk een beetje van. Onderweg geeft de auto van Marcel aan dat er te weinig lucht in zijn banden zit. Dus eerst zoeken we nog een benzinestation waar hij zijn banden kan oppompen. Dat blijkt nog een hele opgave, want na negen stations hebben we er nog steeds geen één gevonden. Dan is er een oude man die ons naar een station leidt en vertelt dat Marcel hier zijn banden kan oppompen. Wanneer we stoppen en Marcel zijn raam open doet, drukt dezelfde oude heer een grote kom met geld naar binnen. Het blijkt een Baye Fall te zijn die om geld bedelt en niets met het station te maken blijkt te hebben. Op zich wel een komisch om te zien. Uiteindelijk komt het allemaal wel goed en een uur later zijn de banden opgepompt.
We moeten nog eten en gaan eerst bij de Aziaat langs, waar we afgelopen dinsdag eigenlijk heen zouden gaan. De loempia’s eten we op in Sicap Karack en die smaken prima. Inmiddels is het half één gaan we richting het Frans Cultureel Centrum waar het feest wordt gehouden. De Reggae Party is buiten en gezien de weersomstandigheden kan dan ook gemakkelijk. Op het plein is het nog erg rustig. Dan bestel ik een biertje en dat blijkt al een heel gebeuren. Eerst betaal je bij iemand en dan krijg je een papieren briefje in je hand. Die geef je aan de man die naast de man zit waar je net hebt afgerekend. Die geeft jou briefje weer aan iemand anders die weer je drankje pakt. Vervolgens gaat je drankje weer naar een ander persoon die hem voor je openmaakt. Voor het bestellen van één biertje zijn dus vier man in de weer. Tja zo houd je in ieder geval wel werkgelegenheid.
Naarmate de avond vordert wordt het steeds drukker en rond drie uur is het plein helemaal vol. De meeste gasten hebben allemaal rasta haren en ook zijn er een aantal Franse studenten aanwezig. Er staat nog een man te dans met lichtgevende rollenschaatsers. Hij schijnt de beste rollenschaatser van Senegal te zijn. Bij het uitgaan schijnt het hier normaal te zijn dat rond drie uur het feest echt losbreekt en dan tot zeven, acht uur ’s ochtends doorgaat. Wij moeten helaas wel eerder vertrekken, want één van de Duitse meisje voelt zich niet lekker. Het is dan vier uur. Terug in Hotel Arc en Ciel praten Marcel, Birgit en ik nog wat na terwijl we naar de sterren kijken. De lucht is heel helder dus je kan alles goed zien. Rond een uur of zes ploffen we dan eindelijk in ons bed.